دکستروز مونوهیدرات 1 کیلوگرمی

دکستروز مونوهیدرات نوعی قند ساده است که از ذرت به دست می آید. این ماده بسیار شبیه فروکتوز است اما تفاوت هایی نیز با آن دارد. همچنین از لحاظ شیمیایی دکستروز با گلوکز یکسان می باشد.

به طور کلی قند های ساده شامل دکستروز، فروکتوز و گلوکز در غذا هایی مانند قند، عسل و نان یافت می شود.

کاربرد دکستروز مونوهیدرات به طور معمول به عنوان یک شیرین کننده مصنوعی است و در مواد غذایی به عنوان یک شیرین کننده استفاده شده و همچنین به خنثی کردن مواد غذایی در برابر شوری کمک می کند.

پزشکان نیز ممکن است از این قند ساده برای افزایش قند خون افرادی که مشکلاتی در این زمینه دارند استفاده کنند. از دیگر کاربردهای دکستروز در پزشکی کمک به سرعت کاهش قند خون، کمک به درمان کمبود آب، جهت تغذیه در ترکیب با اسید آمینه و … می توان اشاره کرد.

علاوه بر این افرادی که مشکل دیابت یا قند خون پایین دارند می توانند قرص دکستروز را همراه خود داشته باشند. مصرف این قرص باعث می شود تا سطح قند خون به سرعت به سطح عادی بازگردد.

اما کاربرد این ماده محدود به این موارد نیست و برای ورزشکاران و بدنسازان نیز فوایدی دارد.

بعضی از بدنسازان از دکستروز مونوهیدرات به عنوان یک مکمل بعد از تمرین استفاده می کنند. این کمک می کند تا ذخایر گلیکوژن بدن دوباره تامین شود. گلیکوژن نوعی از گلوکز است که بدن برای انرژی ذخیره می کند

 

در زمان انجام تمرینات ورزشی شدید، بدن از منابع گلیکوژنی ذخیره شده استفاده می کند. بعد از انجام تمرینات ورزشی باید از منابع کربوهیدراتی استفاده کرد تا گلیکوژن مصرف شده جایگزین شود.

دکستروز مونوهیدرات نیاز به هضم شدن ندارد. به این معنی که مصرف گلوکز خالص یا همان دکستروز بعد از پایان جلسات تمرین ورزشی باعث می شود که این گلوکز به محض مصرف کردن خیلی سریع وارد جریان خون شده و به عضلاتی که به آن نیاز دارند برسد. با این روند گلیکوژن از دست رفته عضلات در زمان بسیار کوتاهی جایگزین خواهد شد.

علاوه بر این باعث می‌ شود تا ماهیچه ‌ها برای تمرینات ورزشی بعدی کلیگوژن ذخیره کرده و انرژی لازم را داشته باشند. همچنین بعد از تمرینات ورزشی آب نیز به سمت ماهیچه ها رفته و سایز عضلات به بیشترین حالت خود می رسد.

بدنسازان برای مصرف دکستروز مونوهیدرات می توانند قرص یا پودر آن را به مقداری آب اضافه کرده و پس از  پایان تمرینات ورزشی آن را بنوشند. مصرف این مکمل باعث بازیابی ذخایر گلیکوژن و ترمیم عضلات پس از ورزش می شود.

در طول روند ترمیم، عضلات قدرت بیشتری پیدا کرده و اندازه آن ها نیز افزایش پیدا می کند.

در صنایع آرایشی و بهداشتی نیز برای تولید محصولات حمام، مراقبت از پوست، مراقبت از مو و … از دکستروز استفاده می کنند.

ویژگیها و خواص دکستروز مونوهیدرات چیست ؟

دکستروز نوعی گلوکز مشتق شده از نشاسته بوده و به عنوان یک ماده افزودنی جهت بافت دادن، پایدار کردن، حجم دادن و جذب کردن رطوبت کاربرد دارد.

از لحاظ شیرین بودن دکستروز به طور تقریبی 20 % کمتر از ساکارز است اما این ماده معمولا به عنوان یک شیرین کننده در غذاهای بسته بندی شده استفاده می شود و باعث ایجاد یک طعم مطلوب در آن ها می شود.

علاوه بر این با اضافه کردن به خمیر باعث حجم دهی و قهوه ای شدن آن می شود. همچنین برای افزایش و تثبیت رنگ مواد غذایی و افزایش مدت زمان نگهداری مواد غذایی بسته بندی از دکستروز استفاده می کنند.

این ماده در انواع سس، کوکی ها، پودر کیک آماده، آب نبات، نوشیدنی های انرژی زا و دسرهای یخ زده، غذاهای طعم دار مثل گوشت خالص، غذا های کنسروی، سبزیجات، ترشی و … استفاده می شود.

دکستروز مونوهیدرات دارای شاخص گلیسمیک بالایی بوده و این بدین معنی است که قادر است سطح قند خون را به سرعت افزایش دهد. به خاطر همین ویژگی در تهیه و تزریق دارو های داخل وریدی برای کم بودن قند خون و کم آبی استفاده می شود.

به طور میانگین در حدود 90 گرم در روز و 50 گرم در یک وعده مصرف این ماده هیچ اثری منفی نخواهد داشت، بنابراین می تواند در سطوح نسبتا زیادی مورد استفاده قرار بگیرد. ورزشکاران و بدنسازان نیز می توانند این ماده را به عنوان یک مکمل بعد از تمرینات ورزشی استفاده کنند.

از ویژگی های این ماده می توان به هضم آسان، قیمت پایین، ماندگاری بالا و … اشاره کرد.

دکستروز و مالتودکسترین : چه تفاوت هایی دارند ؟

این دو ماده هر دو به صورت پودر سفید رنگ عرضه شده و به عنوان مکمل ورزشی به آب یا سایر نوشیدنی ها اضافه می شوند. مصرف این مواد باعث می شود تا سطح انرژی سریع افزایش پیدا کرده و به تقویت و ترمیم عضلات کمک کند.

با وجود این که این دو ماده شباهت های زیادی دارند اما تفاوت های اساسی نیز بین آن ها هست که به برخی از آن ها اشاره می کنیم :

مهم ترین تفاوت بین دکستروز مونوهیدرات و مالتودکسترین مربوط به فرمول شیمیایی آن ها است.

دکستروز یک مونوساکارید و مالتودکسترین یک پلی ساکارید است

 

مونوساکارید بودن دکستروز یعنی که این ماده تنها از یک قند تشکیل شده است. پلی ساکارید بودن مالتودکسترین نیز به این معنی است که از چندین قند تشکیل شده است.

این تفاوت در فرمول شیمیایی باعث تغییر در سرعت جذب کربوهیدارت ها می شود.

احتمالا با توضیحاتی که دادیم متوجه شده اید که دکستروز به خاطر تک قند بودن با سرعت بیشتری توسط بدن جذب می شود. اما بدن ما هنگام مصرف مالتودکسترین باید آن را از حالت پلی ساکاریدی به حالت مونوساکاریدی تبدیل کند تا برای انرژی و مصرف تولید ماهیچه ها استفاده شود.

مورد بعدی مربوط به بحث قیمت ها است. جالب است که بدانید دکستروز به طور معمول ارزان تر است. این ویژگی می تواند در تصمیم ورزش کاران برای انتخاب مکمل مناسب تاثیرگذار باشد.

تفاوت بعدی مربوط به مزه این دو ماده است. در این مورد نیز طعم دکستروز بسیار شیرین تر از مالتودکسترین است.

علاوه بر این مورد، این دو ماده هر دو محلول در آب هستند اما دکستروز نسبت به مالتودکسترین قابلیت حلالیت بیشتری دارد و به آسانی در آب حل می شود.

مالتودکسترین نیز به راحتی در آب حل می شود اما در مقایسه با دکستروز به هم زدن بیشتری نیاز دارد.

بر اساس نکاتی که مطرح کردیم می توانیم نتیجه بگیریم که دکستروز در مقایسه با مالتودکسترین شیرین تر است، قدرت جذب بالایی دارد و به طور کلی ارزان تر است. با این وجود، اگر می خواهید منبع قندی آرام تر و با طعم ملایم تری داشته باشید، مالتودکسترین می تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.

انتخاب مکمل مناسب بستگی به نیازهای بدنی شما دارد و برای هر ورزشکاری می تواند متفاوت باشد.

چه مقدار باید از این ماده استفاده کرد ؟

پاسخ به این سوال بسیار نسبی است و براساس این که اهداف شما چه چیزهایی هستند و دهها عامل دیگر مثل وزن بدن، حساسیت به انسولین، ترکیب نوع فیبر ماهیچه‌ای و غیره می تواند متفاوت باشد.

اگر شما از این ماده برای بدن ‌سازی استفاده می ‌کنید و سعی دارید توده عضلانی خود را افزایش دهید، یک نقطه شروع خوب برای اغلب افراد مصرف یک گرم از دکستروز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به همراه حداقل ۲۵ گرم پروتیین آب ‌پنیر است.

به عنوان مثال، اگر وزن شما ۱۰۰ کیلوگرم است، یک شیک با وزن حدودی ۱۰۰ گرم  از دکستروز و ۳۰ – ۴۰ گرم  پودر پروتئین آب ‌پنیر بعد از پایان تمرینات ورزشی خود مصرف کنید.

مصرف این مقدار برای به حداکثر رساندن سنتز پروتئین ماهیچه ‌ای و ارتقای سطح انسولین کافی و کمک کننده است.

همچنین، دقت کنید که بعد از این که مقدار زیادی از دکستروز را هضم می کنید چه احساسی دارید.

به طور مثال، اگر دیدید که مصرف ۱۰۰ گرم در یک وعده باعث می ‌شود که شما احساس سنگینی و بی‌حال کنید، می توانید این مقدار را کاهش دهید و در وعده های بیشتری این 100 گرم را مصرف کنید.

علاوه بر این، شما باید در حدود ۶۰ تا ۹۰ دقیقه پس از مصرف یک شیک پس از ورزش با پروتیین آب ‌پنیر و دکستروز احساس گرسنگی بکنید چون این مواد مغذی به سرعت جذب می‌ شوند و احساس سیری شما را افزایش نمی ‌دهند، به خصوص بعد از یک جلسه تمرین سخت!